Bezoek uit Nederland
Door: Lianne Smolenaers
Blijf op de hoogte en volg Lianne
05 Maart 2016 | Suriname, Paramaribo
Het is alweer even geleden, dus deze keer een langer verhaal.
Zaterdagnacht zijn Frank, Ruud en Linda aangekomen in Paramaribo. Zondagochtend hadden we meteen al afgesproken. Het was erg leuk om weer bekenden te zien. Ik ben met hun naar Fort Zeelandia gegaan waar we een rondleiding kregen. En daarna zijn we wat gaan drinken bij Zus&zo. Natuurlijk heb ik Ruud parbobier laten proeven. Dit smaakte goed. We hadden elkaar erg veel te vertellen. Ik over Suriname en hun over de vakantie in Curaçao. Het was leuk om ze te zien, maar helaas moest ik al snel weer gaan omdat ik op trip ging met papa Chicko. Met een volle bus vertrokken we naar Mariënburg. Daar heb ik een heel ander deel van Suriname leren kennen. Hele oude huizen en alleen maar zandweggetjes. Hier was een suikerplantage en een hele oude fabriek waar we een rondleiding hebben gekregen. Dit was heel apart om te zien.
Vervolgens reden we naar Nieuw Amsterdam waar de Commewijne rivier, de Suriname rivier en de Atlantische Oceaan bij elkaar kwamen.
Ten slot ging Chicko met ons naar een Javaans feest. Het was erg indrukwekkend. Het optreden is moeilijk te beschrijven. Een groep maakte muziek en een andere groep danste. Eerst leek het heel normaal, maar ineens werden de dansers agressiever. Ze veranderden in paarden en aten gras, daarna veranderde ze in honden en ten slot werden ze apen. Ik schrok ervan en dacht eerst dat het niet goed ging, daarna dacht ik; het is maar gespeeld. Maar het werd steeds erger. Ze maakte met hun tanden kokosnoten open. Na afloop hoorde ik van Chicko dat ze in een trans zaten, een soort hypnose. Het was dus niet gespeeld. Heel bizar maar wel leuk om een keer meegemaakt te hebben.
Deze dag voelde echt als vakantie.
Donderdag na stage ging ik naar het hotel van Frank, Ruud en Linda om samen met hun te zwemmen. Dit was echt super relaxt en ik had weer helemaal het vakantiegevoel. ’s Avonds hebben we gegrild en daarna gingen we naar de bowlingbaan omdat mijn huisgenootjes daar aan het bowlen waren. We hebben nog 10 minuutjes meegespeeld en toen waren ze al klaar. Met z’n vieren hebben we nog tot 12 uur op het terras gezeten. Linda en ik hebben verschillende lekkere cocktails gehad. Het was een super leuke dag!
Vrijdag moesten we voor de derde keer naar de vreemdelingendienst. Nu nog wachten tot we ons visum op kunnen halen. (Wat een gedoe allemaal). Na een saaie ochtend vonden we dat we het wel verdiend hadden om te gaan shoppen. Ook al heb ik nog niet alle kleren aan gehad die ik mee heb genomen, het is altijd leuk om nieuwe kleren te kopen. Er waren leuke en goedkope winkeltjes. De nieuwe kleren passen nog net in mijn klerenkast. ’s Avonds was er een studentenfeest. Hier konden wij als 7 stagiaires natuurlijk geen nee tegen zeggen. Aangezien Ruud en Linda wel van een feestje houden, heb ik hun meegevraagd. Eerst gingen we naar café Loco en vervolgens werden we met partybussen naar een hotel gebracht waar het feest verder ging. Als je in Suriname bent, moet je de partybus echt een keer meegemaakt hebben. Er waren 6 bussen die helemaal vol stonden met jongeren. De bussen hadden een open dak, goeie muziek en er was gratis drank. We hadden dus ook veel bekijks van iedereen op straat. Een groep ouderen toeristen maakte zelfs foto’s toen we langsreden. Ze liepen dansend de straat over. Eenmaal bij het hotel aangekomen, gingen we boven op het dak waar de poolparty was, daar barste het feest helemaal los. Mijn huisgenootjes hadden geen bikini aan, maar familie Smolenaers natuurlijk wel. We namen een frisse duik en danste verder in het zwembad. Ruud en Linda voelde zich helemaal op hun gemak tussen alle studenten. Het was een fantastische avond.
Zaterdag kwam er helaas weer een einde aan de vakantie van Frank, Ruud en Linda. Ik heb nog samen met hun geluncht en vervolgens heb ik ze uitgezwaaid toen ze met de bus vertrokken naar het vliegveld. Ik vond het jammer dat ze weer moesten gaan, maar over 5 weekjes komen pap en mam op bezoek.
Jullie zullen wel denken; je ging toch naar Suriname om stage te lopen? Ja hoor, dat doe ik ook nog. Stage is opzich wel leuk, maar af en toe best saai. In Nederland heb je ieder uur een afspraak en ben je constant aan het werk. Hier zitten de medewerkers tussendoor Candy Crush te spelen, elkaars haren in te vlechten of te zingen. Het is echt een cultuurshock. Zelfs het lopen gaat hier op een langzaam tempo.
Ik vind het erg leuk als er kinderen komen. Ik heb al met verschillende bureautrainingen meegekeken. De kinderen worden eerst in de observatiecrèche geobserveerd aan de hand van de portage. Dit is een observatielijst waarop per leeftijd staat beschreven wat een kind moet kunnen. Als een kind dit kan, komt er een plusje te staan en anders een minnetje. Op de bureautraining wordt er dan voor gezorgd dat de minnetjes weer plusjes worden. In een activiteitenboek staat precies wat je kunt doen om de vaardigheid aan te leren.
Voorheen werd er veel hometraining gegeven, maar vanwege bestrijding van het zika virus is er geen transport. Huis- en schoolbezoeken worden dus minder gedaan. Dit vind ik echt super jammer.
Vorige week ben ik wel op schoolbezoek geweest. Dit vond ik super leuk. Toen we daar aankwamen, keek ik mijn ogen uit. Alle lokalen waren open, er waren dus geen ramen. Er was een schoolbord in ieder lokaal en verder waren er weinig voorzieningen, ook geen speeltoestellen op het schoolplein. Alle schoolkinderen dragen hier een uniform. We hebben helaas anderhalf uur op vervoer moeten wachten na het schoolbezoek. De man die ons op de heenweg had gebracht, is ons niet komen ophalen. Uiteindelijk hebben we een taxi gebeld en toen zat de werkdag er weer bijna op. Er wordt helaas dus weinig gedaan op een dag, waardoor ik me af en toe wel verveel. Dan ga ik maar op mijn laptop aan school werken. Ook zijn er dagen dat er (bijna) geen kinderen komen. En het komt wel eens voor dat de cliënt niet op komt dagen.
Er zijn twee kamers waar bureautraining wordt gegeven. Op ieder lokaal staan 2 hometrainers en 1 stagiaire. Woensdag kregen we te horen dat Lisanne (andere stagiaire) en ik donderdag alleen zouden zijn op de hometraining. We konden dan aan school gaan werken. Ineens kwam er een cliënt die blijkbaar een afspraak had voor bureautraining. Lisanne en ik wisten even niet wat we moesten doen, maar we wilden wel de training door laten gaan. Na een tijdje hadden we eindelijk zijn dossier gevonden en hebben we snel gekeken waaraan we konden werken. Met z’n tweeën hebben we de hometraining gegeven terwijl we dit nog nooit eerder gedaan hadden, dit was een hele uitdaging maar het is ons gelukt. Ik ben trots op onszelf.
Op stage hebben we een hele aparte poetsvrouw ‘Maddeleine’. We kunnen er wel mee lachen. Ze gaat vaak een gesprek met ons aan en haar eerste vraag is altijd ‘hoe heet je ook alweer’. Als we binnenkomen krijgen we een high five van haar. Laatst kwam haar vinger tussen de deur. Marjelle moest komen kijken en moest haar vinger masseren, Maddeleine zei dat we voor haar moesten bidden. Het was best zielig maar wel komisch.
Zaterdagnacht zijn Frank, Ruud en Linda aangekomen in Paramaribo. Zondagochtend hadden we meteen al afgesproken. Het was erg leuk om weer bekenden te zien. Ik ben met hun naar Fort Zeelandia gegaan waar we een rondleiding kregen. En daarna zijn we wat gaan drinken bij Zus&zo. Natuurlijk heb ik Ruud parbobier laten proeven. Dit smaakte goed. We hadden elkaar erg veel te vertellen. Ik over Suriname en hun over de vakantie in Curaçao. Het was leuk om ze te zien, maar helaas moest ik al snel weer gaan omdat ik op trip ging met papa Chicko. Met een volle bus vertrokken we naar Mariënburg. Daar heb ik een heel ander deel van Suriname leren kennen. Hele oude huizen en alleen maar zandweggetjes. Hier was een suikerplantage en een hele oude fabriek waar we een rondleiding hebben gekregen. Dit was heel apart om te zien.
Vervolgens reden we naar Nieuw Amsterdam waar de Commewijne rivier, de Suriname rivier en de Atlantische Oceaan bij elkaar kwamen.
Ten slot ging Chicko met ons naar een Javaans feest. Het was erg indrukwekkend. Het optreden is moeilijk te beschrijven. Een groep maakte muziek en een andere groep danste. Eerst leek het heel normaal, maar ineens werden de dansers agressiever. Ze veranderden in paarden en aten gras, daarna veranderde ze in honden en ten slot werden ze apen. Ik schrok ervan en dacht eerst dat het niet goed ging, daarna dacht ik; het is maar gespeeld. Maar het werd steeds erger. Ze maakte met hun tanden kokosnoten open. Na afloop hoorde ik van Chicko dat ze in een trans zaten, een soort hypnose. Het was dus niet gespeeld. Heel bizar maar wel leuk om een keer meegemaakt te hebben.
Deze dag voelde echt als vakantie.
Donderdag na stage ging ik naar het hotel van Frank, Ruud en Linda om samen met hun te zwemmen. Dit was echt super relaxt en ik had weer helemaal het vakantiegevoel. ’s Avonds hebben we gegrild en daarna gingen we naar de bowlingbaan omdat mijn huisgenootjes daar aan het bowlen waren. We hebben nog 10 minuutjes meegespeeld en toen waren ze al klaar. Met z’n vieren hebben we nog tot 12 uur op het terras gezeten. Linda en ik hebben verschillende lekkere cocktails gehad. Het was een super leuke dag!
Vrijdag moesten we voor de derde keer naar de vreemdelingendienst. Nu nog wachten tot we ons visum op kunnen halen. (Wat een gedoe allemaal). Na een saaie ochtend vonden we dat we het wel verdiend hadden om te gaan shoppen. Ook al heb ik nog niet alle kleren aan gehad die ik mee heb genomen, het is altijd leuk om nieuwe kleren te kopen. Er waren leuke en goedkope winkeltjes. De nieuwe kleren passen nog net in mijn klerenkast. ’s Avonds was er een studentenfeest. Hier konden wij als 7 stagiaires natuurlijk geen nee tegen zeggen. Aangezien Ruud en Linda wel van een feestje houden, heb ik hun meegevraagd. Eerst gingen we naar café Loco en vervolgens werden we met partybussen naar een hotel gebracht waar het feest verder ging. Als je in Suriname bent, moet je de partybus echt een keer meegemaakt hebben. Er waren 6 bussen die helemaal vol stonden met jongeren. De bussen hadden een open dak, goeie muziek en er was gratis drank. We hadden dus ook veel bekijks van iedereen op straat. Een groep ouderen toeristen maakte zelfs foto’s toen we langsreden. Ze liepen dansend de straat over. Eenmaal bij het hotel aangekomen, gingen we boven op het dak waar de poolparty was, daar barste het feest helemaal los. Mijn huisgenootjes hadden geen bikini aan, maar familie Smolenaers natuurlijk wel. We namen een frisse duik en danste verder in het zwembad. Ruud en Linda voelde zich helemaal op hun gemak tussen alle studenten. Het was een fantastische avond.
Zaterdag kwam er helaas weer een einde aan de vakantie van Frank, Ruud en Linda. Ik heb nog samen met hun geluncht en vervolgens heb ik ze uitgezwaaid toen ze met de bus vertrokken naar het vliegveld. Ik vond het jammer dat ze weer moesten gaan, maar over 5 weekjes komen pap en mam op bezoek.
Jullie zullen wel denken; je ging toch naar Suriname om stage te lopen? Ja hoor, dat doe ik ook nog. Stage is opzich wel leuk, maar af en toe best saai. In Nederland heb je ieder uur een afspraak en ben je constant aan het werk. Hier zitten de medewerkers tussendoor Candy Crush te spelen, elkaars haren in te vlechten of te zingen. Het is echt een cultuurshock. Zelfs het lopen gaat hier op een langzaam tempo.
Ik vind het erg leuk als er kinderen komen. Ik heb al met verschillende bureautrainingen meegekeken. De kinderen worden eerst in de observatiecrèche geobserveerd aan de hand van de portage. Dit is een observatielijst waarop per leeftijd staat beschreven wat een kind moet kunnen. Als een kind dit kan, komt er een plusje te staan en anders een minnetje. Op de bureautraining wordt er dan voor gezorgd dat de minnetjes weer plusjes worden. In een activiteitenboek staat precies wat je kunt doen om de vaardigheid aan te leren.
Voorheen werd er veel hometraining gegeven, maar vanwege bestrijding van het zika virus is er geen transport. Huis- en schoolbezoeken worden dus minder gedaan. Dit vind ik echt super jammer.
Vorige week ben ik wel op schoolbezoek geweest. Dit vond ik super leuk. Toen we daar aankwamen, keek ik mijn ogen uit. Alle lokalen waren open, er waren dus geen ramen. Er was een schoolbord in ieder lokaal en verder waren er weinig voorzieningen, ook geen speeltoestellen op het schoolplein. Alle schoolkinderen dragen hier een uniform. We hebben helaas anderhalf uur op vervoer moeten wachten na het schoolbezoek. De man die ons op de heenweg had gebracht, is ons niet komen ophalen. Uiteindelijk hebben we een taxi gebeld en toen zat de werkdag er weer bijna op. Er wordt helaas dus weinig gedaan op een dag, waardoor ik me af en toe wel verveel. Dan ga ik maar op mijn laptop aan school werken. Ook zijn er dagen dat er (bijna) geen kinderen komen. En het komt wel eens voor dat de cliënt niet op komt dagen.
Er zijn twee kamers waar bureautraining wordt gegeven. Op ieder lokaal staan 2 hometrainers en 1 stagiaire. Woensdag kregen we te horen dat Lisanne (andere stagiaire) en ik donderdag alleen zouden zijn op de hometraining. We konden dan aan school gaan werken. Ineens kwam er een cliënt die blijkbaar een afspraak had voor bureautraining. Lisanne en ik wisten even niet wat we moesten doen, maar we wilden wel de training door laten gaan. Na een tijdje hadden we eindelijk zijn dossier gevonden en hebben we snel gekeken waaraan we konden werken. Met z’n tweeën hebben we de hometraining gegeven terwijl we dit nog nooit eerder gedaan hadden, dit was een hele uitdaging maar het is ons gelukt. Ik ben trots op onszelf.
Op stage hebben we een hele aparte poetsvrouw ‘Maddeleine’. We kunnen er wel mee lachen. Ze gaat vaak een gesprek met ons aan en haar eerste vraag is altijd ‘hoe heet je ook alweer’. Als we binnenkomen krijgen we een high five van haar. Laatst kwam haar vinger tussen de deur. Marjelle moest komen kijken en moest haar vinger masseren, Maddeleine zei dat we voor haar moesten bidden. Het was best zielig maar wel komisch.
-
05 Maart 2016 - 22:46
Anke:
Ja, ja,shoppen... maar heb je er ook over nagedacht hóe dat al die kleren in Nederland moeten komen? Ik dacht dat je op de heenreis al te veel kilo's had....??? -
05 Maart 2016 - 22:46
Anke:
Ja, ja,shoppen... maar heb je er ook over nagedacht hóe dat al die kleren in Nederland moeten komen? Ik dacht dat je op de heenreis al te veel kilo's had....??? -
05 Maart 2016 - 23:14
Lianne Smolenaers:
Ik laat kleren hier. De poetsvrouw op stage zei dat ze vorig jaar ook van stagiaires kleren heeft gekregen -
06 Maart 2016 - 09:18
Mam:
Anke was zeker bang dat t bericht onderweg naar Suriname ergens bleef hangen. Ha, ha , . Krijg net berichtje van Ruud, Linda en Frank dat ze geland zijn. Fijn om te horen dat de reis weer goed verlopen is. Ja over 5 weken hebben pap en ik de koffer klaar staan. Wordt nog ff hard werken om de AW lijn voor Andy klaar te krijgen, maar ik begrijp dat ik in Suriname kan relaxen. Groetjes.............. -
06 Maart 2016 - 12:33
Tante Iet:
Lianne dacht je dat ik jou verhalen niet las? Jawel hoor zijn heel leuk.fijn dat het zo goed gaat wat zal jij veel kunnen vertellen als je terug bent ik kijk alweer uit naar je volgende verhaal !!
Groetjes tante iet -
06 Maart 2016 - 12:52
Wil En Ton:
Dat zal wel fijn zijn geweest dat je weer limburgs kon kallen met Ruud Linda en Frank en nu uitzien naar pap en mam. Jullie mam is al voorniks naar Amsterdam geweest voor een visum maar dat heb je vast al gehoord. Bren had de hele week niet in z'n broek gedaan en mocht toen mee een cadeautje uitzoeken apetrots was ie met z'n verrijker maar zaterdag was hij weer vergeten dat hij naar de w.c. moest en nu staat de verrijker in de kast (strenge moeder hè).
Pas goed op je zelf en tot de volgende keer.
groetjessssssssssssssss Wil en Ton. -
07 Maart 2016 - 13:11
Tante Cilia Ome Piet:
Hallo Liannesmolenaers.waarbenjij.nu
Ik hoorde vanmorgen van mam dat je de verslagen kunt lezen dus meteen kijken en reageren.
Het zijn mooie verhalen ik dacht ook al je gaat toch op stage?
Maar na de volgende verhalen was het me duidelijk.
Je hebt het goed naar je zin dat lees ik en zie het aan de mooie foto's.
Je hebt natuurlijk gelijk dat je het land verkend en de feesten meemaakt
Ruud was vanmorgen al bij Tante Leny aan het werk .
Wij wensen je nog een mooie tijd in Suriname.
Groetjes Ome Piet en Tante Cilia
-
08 Maart 2016 - 01:51
Lianne Smolenaers:
Fijn om te horen dat jullie mijn verhalen leuk vinden om te lezen.
Ik vind het ook heel leuk als ik jullie reacties dan voorbij zie komen.
Groetjes uit Suriname! -
08 Maart 2016 - 10:22
Tessa Saes:
Hoi Lianne
wat een leuk nieuwsverslag. Zo weten we even goed wat je allemaal doet. Ik hoor al dat je dus veel kleren hebt. Nog heel veel plezier in Suriname. We zien je over een paar maanden weer.
Gr Tessa
-
08 Maart 2016 - 19:12
Maryse:
Hier nog meer volgers... Wat een leuke en enthousiaste verhalen.
Je zou haast vergeten dat het om een buitenlandse stage gaat.
Je bezorgt ons veel gespreksstof tijdens het wandelen. hahaha
Lianne, geniet ervan!
Groetjes van de Hekoos!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
