Godo 3 t/m 6 juni
Door: Lianne Smolenars
Blijf op de hoogte en volg Lianne
11 Juni 2016 | Suriname, Paramaribo
Vorige week vrijdag vertrokken we voor de laatste keer met z’n allen samen op trip. Deze keer gingen we erg ver weg. was een goedkope trip die ook voor Surinamers bedoeld was. Hierdoor gingen we met een stadsbus waar ook andere Surinamers in zaten. Met de taxi gingen we naar de plek waar we vertrokken. We stonden nog maar met één voet langs de taxi en meteen kwamen er allemaal Surinamers naar ons toe om te vragen waar we naartoe gingen. Aangezien het nog vroeg op de ochtend was, moesten wij hier niks van hebben. Uiteindelijk bleek dat dat de mensen waren met wie we mee moesten in de bus haha. De bus was zat dan ook propvol.
Toen we eindelijk op weg waren stopte de bus ineens. Ik keek uit het raam om te zien wat er aan de hand was; midden op de weg lag een boom. We moesten dus wachten tot deze van de weg was gehaald. Aangekomen in het dorp Atjoni stapten we over op de boot. Een boot waarbij je normaal met z’n tweeën op één bankje zat, moest je nu met z’n drieën zitten, en dit in de brandende zon. Het waren dan ook 4 lange varen. Aangekomen bij het dorpje Godo (onze verblijfplaats) keken we onze ogen uit. Bij het dorp was een sula, een waterstroming. Hier gingen we meteen in om ons op te frissen. De kinderen van dat dorp zwommen door de stroming, sprongen over de rotsen en maakten plezier. Het zag er erg makkelijk uit. Dit leek mij ook wel leuk, dus ik ging ook in de stroming, maar dat was niet zo slim. De stroming was harder dan ik dacht waardoor ik met één hand mijn bikini moest vasthouden en met de andere hand probeerde op te staan. Ik botste tegen een rots waardoor mijn knie open lag. Uiteindelijk heeft een klein jongetje mij gered haha.
Zaterdag was onze laatste keer wandelen door de jungle. Het eindpunt was de Ananasberg. Hier hadden we mooi uitzicht en hebben we ananas gegeten.
Het was erg leuk dat wij zelf verbleven in het dorp tussen de Surinamers. Zo hebben we gezien hoe de mensen daar leven. De vrouwen hebben een bloot bovenlijf, om hun middel hebben ze een doek, op hun rug hebben ze een baby vastgebonden en op hun hoofd dragen ze de afwas. Kleine kinderen liepen naakt rond.
Terwijl we aan het relaxen waren bij de sula, voelden de kinderen aan ons haar. Zulk haar hadden ze nog nooit gezien. Ook hebben wij ze kaartspelletjes geleerd en hebben we ze een springtouw gegeven. Hier waren ze erg blij mee. ’s Avonds kregen we pannenkoeken. Hier had ik erg veel zin in, maar helaas waren het maar hele kleine stukjes die meer smaakten naar oliebollen.
In het dorp was een man overleden, daarom waren er twee avonden feest. Hierbij mochten wij ook aanwezig zijn. Dit was erg indrukwekkend. In hun cultuur is het gewoonlijk dat ze bij de geboorte rouwen (omdat ze niet weten wat het leven hen te bieden heeft) en als ze sterven gaan ze feesten (omdat er dan niks meer kan gebeuren). Aan de ene kant stond de kist met de overleden man en aan de andere kant stonden we te dansen.
Zondag hebben we een dorpswandeling gedaan. De mensen wonen daar in hutjes. We mochten zelf kokosnoten uit de boom slaan en ze openhakken om vervolgens op te eten.
’s Middags gingen we met de boot naar een andere sula. Tijdens het varen begon het ineens super hard te regenen. We moesten varen door een best wel harde stroming en door de golven. Het was dus een spannende tocht, net een wildwaterbaan haha. De sula was erg mooi, ik heb genoten van het prachtige uitzicht.
Het avondeten was pannenkoek en popcorn. Het eten was niet veel, maar hierdoor was de trip wel goedkoop. Daarna hebben we nog uitleg gekregen over de cultuur en mochten we zelf zo’n doek om waar alle vrouwen mee rondliepen. ‘s Avonds mochten we weer naar het feest voor de overleden man. Deze keer werd er gezongen.
Maandag vertrokken we weer terug naar huis.
Dinsdag heb ik bij de oppas van een kindje die ik begeleid, een schoolopdracht uitgevoerd. Bij de oppas hebben de kindereng geen speelgoed waardoor ze zich gaan vervelen en elkaar gaan irriteren. Mijn doel was dus om te laten zien hoe je zonder materiaal toch leuke spelletjes kan doen. Mijn Jong Nederland ervaring kwam hierbij goed van pas. De kinderen vonden het erg leuk, waardoor ik het ook naar mijn zin had. Toen ik zei dat ik bijna naar huis ging, reageerde de kinderen dan ook met ‘nee niet nu al’. Even later zat ik te wachten op de taxi en zei een jongetje ‘je bent toch aan het wachten nu? Terwijl je wacht kunnen we toch nog een spelletje doen?’ haha
Dinsdag avond hadden we de buren uitgenodigd om pannenkoeken te komen eten. We hebben een erg lief buurmeisje dat vaak bij ons langskomt om een spelletje te doen of om even gezellig te kletsen. We gaan haar wel missen over twee weken.
Woensdagavond hadden we een afscheidsdiner voor Lisa georganiseerd. We hebben veel herinneringen opgehaald en Lisa had voor ons allemaal een verhaaltje en een cadeautje achtergelaten. Erg raar dat Lisa nu alweer in Nederland is. Nog iets meer dan twee weken en dan zien jullie mij weer in Nederland. Ik heb er wel zin in om weer naar huis te gaan.
Toen we eindelijk op weg waren stopte de bus ineens. Ik keek uit het raam om te zien wat er aan de hand was; midden op de weg lag een boom. We moesten dus wachten tot deze van de weg was gehaald. Aangekomen in het dorp Atjoni stapten we over op de boot. Een boot waarbij je normaal met z’n tweeën op één bankje zat, moest je nu met z’n drieën zitten, en dit in de brandende zon. Het waren dan ook 4 lange varen. Aangekomen bij het dorpje Godo (onze verblijfplaats) keken we onze ogen uit. Bij het dorp was een sula, een waterstroming. Hier gingen we meteen in om ons op te frissen. De kinderen van dat dorp zwommen door de stroming, sprongen over de rotsen en maakten plezier. Het zag er erg makkelijk uit. Dit leek mij ook wel leuk, dus ik ging ook in de stroming, maar dat was niet zo slim. De stroming was harder dan ik dacht waardoor ik met één hand mijn bikini moest vasthouden en met de andere hand probeerde op te staan. Ik botste tegen een rots waardoor mijn knie open lag. Uiteindelijk heeft een klein jongetje mij gered haha.
Zaterdag was onze laatste keer wandelen door de jungle. Het eindpunt was de Ananasberg. Hier hadden we mooi uitzicht en hebben we ananas gegeten.
Het was erg leuk dat wij zelf verbleven in het dorp tussen de Surinamers. Zo hebben we gezien hoe de mensen daar leven. De vrouwen hebben een bloot bovenlijf, om hun middel hebben ze een doek, op hun rug hebben ze een baby vastgebonden en op hun hoofd dragen ze de afwas. Kleine kinderen liepen naakt rond.
Terwijl we aan het relaxen waren bij de sula, voelden de kinderen aan ons haar. Zulk haar hadden ze nog nooit gezien. Ook hebben wij ze kaartspelletjes geleerd en hebben we ze een springtouw gegeven. Hier waren ze erg blij mee. ’s Avonds kregen we pannenkoeken. Hier had ik erg veel zin in, maar helaas waren het maar hele kleine stukjes die meer smaakten naar oliebollen.
In het dorp was een man overleden, daarom waren er twee avonden feest. Hierbij mochten wij ook aanwezig zijn. Dit was erg indrukwekkend. In hun cultuur is het gewoonlijk dat ze bij de geboorte rouwen (omdat ze niet weten wat het leven hen te bieden heeft) en als ze sterven gaan ze feesten (omdat er dan niks meer kan gebeuren). Aan de ene kant stond de kist met de overleden man en aan de andere kant stonden we te dansen.
Zondag hebben we een dorpswandeling gedaan. De mensen wonen daar in hutjes. We mochten zelf kokosnoten uit de boom slaan en ze openhakken om vervolgens op te eten.
’s Middags gingen we met de boot naar een andere sula. Tijdens het varen begon het ineens super hard te regenen. We moesten varen door een best wel harde stroming en door de golven. Het was dus een spannende tocht, net een wildwaterbaan haha. De sula was erg mooi, ik heb genoten van het prachtige uitzicht.
Het avondeten was pannenkoek en popcorn. Het eten was niet veel, maar hierdoor was de trip wel goedkoop. Daarna hebben we nog uitleg gekregen over de cultuur en mochten we zelf zo’n doek om waar alle vrouwen mee rondliepen. ‘s Avonds mochten we weer naar het feest voor de overleden man. Deze keer werd er gezongen.
Maandag vertrokken we weer terug naar huis.
Dinsdag heb ik bij de oppas van een kindje die ik begeleid, een schoolopdracht uitgevoerd. Bij de oppas hebben de kindereng geen speelgoed waardoor ze zich gaan vervelen en elkaar gaan irriteren. Mijn doel was dus om te laten zien hoe je zonder materiaal toch leuke spelletjes kan doen. Mijn Jong Nederland ervaring kwam hierbij goed van pas. De kinderen vonden het erg leuk, waardoor ik het ook naar mijn zin had. Toen ik zei dat ik bijna naar huis ging, reageerde de kinderen dan ook met ‘nee niet nu al’. Even later zat ik te wachten op de taxi en zei een jongetje ‘je bent toch aan het wachten nu? Terwijl je wacht kunnen we toch nog een spelletje doen?’ haha
Dinsdag avond hadden we de buren uitgenodigd om pannenkoeken te komen eten. We hebben een erg lief buurmeisje dat vaak bij ons langskomt om een spelletje te doen of om even gezellig te kletsen. We gaan haar wel missen over twee weken.
Woensdagavond hadden we een afscheidsdiner voor Lisa georganiseerd. We hebben veel herinneringen opgehaald en Lisa had voor ons allemaal een verhaaltje en een cadeautje achtergelaten. Erg raar dat Lisa nu alweer in Nederland is. Nog iets meer dan twee weken en dan zien jullie mij weer in Nederland. Ik heb er wel zin in om weer naar huis te gaan.
-
11 Juni 2016 - 22:56
Els:
Hallo Lianne,
Wat een prachtige verhalen kun jij schrijven!!
en wat maak jij veel mee!!!
Ik heb echt genoten van je verslagen.
Ik hoop dat het een beetje mee valt met je knie.
Laat de zon er maar op schijnen, is zo genezen!!
See you soon in Holland !!
lieve groetjes els
-
12 Juni 2016 - 14:12
Mam:
Al bel je me altijd meteen om over een uitstapje te vertellen en krijg ik de foto's op mijn telefoon toch vind ik het heerlijk om daarna het verhaal nog eens te lezen. Is dan net of ik het ook een klein beetje meegemaakt heb. Ja, veel dingen ga je nu afsluiten. Ik ben blij dat je er toch ook weer naar uitkijkt om thuis te komen. Ik mis de spelletjes, donderdagavond Expeditie Robinson en de zondagavond frietjes op de bank, met z'n vijven. Geniet van de laatste dagen en maak er een mooie afsluiting van. Doeiiiii. -
12 Juni 2016 - 19:26
Lianne Smolenaers:
Ik heb inderdaad al erg veel meegemaakt en veel gezien van het land. Het is nu dan ook genoeg geweest en tijd om weer naar huis te gaan. De laatste weken moeten we nog flink hard aan school werken maar natuurlijk zullen we het ook leuk afsluiten met z'n allen.
Tot over (bijna) 2 weken! -
13 Juni 2016 - 18:14
Wil En Ton:
HOI HOI HOI die Lianne.
Jij weer graag naar huis, en wij blij als je er weer bent.
Donderdag hopen dat Ilona slaagt en tevens Jeroens verjaardag.
Die nieuwe spelletjes zul je straks thuis iedereen moeten leren behalve aan mij want onthouden lukt niet meer zo goed en ik ben echt geen spelletjes mens.
Anke heeft mooie foto's van Vinz voor jou. Hij groeit als kool en we hebben een babysit nodig en dat is werk voor de peettante hè!!! grapje.....
Tot gauw groetjes van de SCHANS. -
13 Juni 2016 - 20:53
Lianne Smolenaers:
Ik kijk er naar uit om Vinz te zien en ook om te babysitten hoor haha
Tot snel! -
14 Juni 2016 - 21:21
Lenie Smolenaers-Steijvers:
Hallo Lianne,
Heb je de kinderen ook met kokosnoten laten gooien ?
Lianne, wat heb jij in de afgelopen maanden veel meegemaakt.
Ik heb genoten van je verslagen. Nog 14 dagen en dan is je avontuur voorbij.
Je zult deze herinneringen je hele leven niet meer vergeten. Wat een avontuur.
Donderdag moet ik naar de verjaardag van Jeroen toe en............ natuurlijk is
er dan ook groot feest voor Ilona. Ze zal zeker slagen.
Voor mij is het nog een spannende dag, daar mijn keuken dan af komt.
Tot nu toe is het mooi geworden. Ik ben er heel blij mee. Je zult wel van Ruud
en Linda vernomen hebben dat ze een dochter krijgen.
Onbegrijpelijk hoe ze tegenwoordig al alles kunnen laten zien op de echo.
De bloedbanen, de nieren, lever, hartje enz. . En..... ze is nog maar 8 cm. groot.
Ik kijk er naar uit om je weer te ontmoeten in "Boeket".
Geniet nog van je verblijf op Suriname en kom gezond weer thuis.
Groetjes,
Tante Lenie -
14 Juni 2016 - 21:26
Pap:
Fijn om te zien dat ook het laatste uitstapje weer geslaagd was.
Je kunt straks terug kijken op een geweldige ervaring.
Nou nog maar wat bijwerken voor school en dan kom je toch maar weer eens naar huis.
Ik moet zeggen het is toch wel wennen om je zo lang niet te zien.
Ik kijk er dan ook naar uit om je over 2 weken hier in het zwembad te zien springen.
Wat mij betreft nodig je de andere meiden ook uit,
hoewel het wel ver is voor sommige en het weer moet nog wat beter.
Tot snel...
-
16 Juni 2016 - 00:58
Lianne Smolenaers:
Ik heb zeker erg vee meegemaakt en ga dit avontuur nooit meer vergeten.
Ik ben benieuwd naar je keuken tante Lenie.
Wat leuk, een meisje, dat wist ik nog niet.
Ik heb er zin in om weer te zwemmen thuis. Hoop dat het zwemweer is als ik terug ben.
Mijn huisgenootjes komen misschien wel een keer een duik nemen.
Tot over 2 weken! -
19 Juni 2016 - 21:12
Tante Iet:
Hoi Lianne
Het zit er bijna op ik heb genoten van je verhalen maar het is toch
ook wel fijn om je weer terug te zien geniet van de laatste tijd
en dan zie ik je vast wel weer eens in de kampstraat.
Groetjes Tante Iet -
20 Juni 2016 - 00:29
Lianne Smolenaers:
Hoi tante iet,
Ik heb vandaag de laatste trip gehad. Als ik ergens nog tijd over heb, zal ik nog een verslag proberen te typen. Als ik thuis ben, kom ik snel een keer jou kant op.
Groetjes! -
22 Juni 2016 - 22:56
Marjo:
Hoi Lianne,
Wat heb je toch mooie uitstapjes gemaakt. Ik wist niet dat Suriname zo'n bijzonder land was.
Ik ben wel blij om te lezen dat je weer graag naar huis komt. Ik heb het de laatste weken heel erg druk gehad omdat er om mijn werk heel veel is veranderd. De keuken en aanbouw bij tante Leny is heel erg mooi geworden. Frank en Ruud hebben mooi werk geleverd.
Groetjes,
Marjo
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
