Libi da Wai

Deze week had iedereen het erg druk op stage en met schoolopdrachten. We moesten namelijk vrijdag een verslag inleveren.

Dinsdag was het internationale vrouwendag. Op stage feliciteerde iedereen elkaar en iedereen kreeg een roosje, een koekje en later nog een bonbon.
Normaal als we terugkomen van stage zijn we helemaal bezweet van het fietsen dus gaan we meteen naar onze kamers om ons om te kleden en wat te drinken. Dinsdag liep het anders. Toen we thuis kwamen riep Karin (huisgenootje) dat we allemaal beneden moesten komen. We kwamen binnen en iedereen kreeg van Karin en Elvera een bordje met caké. Ook lag er een briefje bij met een persoonlijke zin. Ik dacht dat het was voor de vrouwendag, maar ze zeiden dat ze ons even in het zonnetje wilden zetten omdat we het zo druk hebben. Echt super lief. Ik opende het briefje bij de caké en er stond op ‘Omdat we geen pizza voor je mee konden nemen en we je toch even in het zonnetje willen zetten!’ (ik had al een paar dagen zin in pizza). Ook vertelde ze dat hun boodschappen gingen doen en voor ons zouden koken. Wij mochten een middagje uitrusten. Ik was helemaal blij en vond het super lief van Karin en Elvera. Toen ze aan het koken waren zag ik ze ineens met een pan lopen terwijl ik lekker in de hangmat lag. Ik voelde me schuldig en stond meteen op om te kijken of ze hulp nodig hadden. Maar nee, dit hoefde niet, dus wou ik de tafel gaan dekken. Nee, dat mocht ook niet, ik moest weer gaan zitten. Voordat we begonnen met eten moesten we allemaal aan de onderkant van ons bord kijken. Alsof ze ons nog niet genoeg verwend hadden, was er nog een verassing. Karin en Elvera hadden voor iedereen een hele mooie brief geschreven. Toen begreep ik waarom ik de tafel niet mocht dekken. Tijdens het lezen van de brieven sprongen bij een aantal van ons de tranen in hun ogen, zo mooi en lief was het geschreven. Na het eten las iedereen elkaars brief voor en ondanks alle drukte was iedereen weer helemaal happy.

Vrijdag hebben we de hele dag aan school gewerkt om de deadline van 00.00 uur te halen (Nederlandse tijd). Wij moesten het dus al om 20.00 uur inleveren. Iedereen ging vroeg naar bed want zaterdag ging om 5.00 uur de wekker. Jullie zullen wel denken, welk avontuur heeft ze dit weekend weer beleefd……… We zijn op een onbewoond eiland geweest!!!! :)
Met 2 volle auto’s vertrokken we naar het Brokopondo stuwmeer om van daaruit met de boot verder te gaan. Hier waren we al een keer geweest, maar aangezien het zo mooi is, vond ik het helemaal niet erg om nog een keer te zien. We kwamen aan in een arm dorpje waar de Surinamers zich in het meer aan het wassen waren. Erg indrukwekkend om te zien hoe anders het hier is dan in Nederland. Vanuit hier vertrokken we met de boot naar het onbewoond eiland. Ik vind het varen op het stuwmeer echt helemaal geweldig. Na een uurtje of twee varen kwamen we aan op het eiland ‘Libi da Wai’. Dit betekent ‘geniet van het leven’. Ik stapte uit de boot en het voelde net of ik in expeditie Robinson zat. Het was wel een winnaarseiland haha. We hadden namelijk hangmatten, eten en drank en er was een wc. Op de wc zaten wel salamanders en je moest doorspoelen met een emmer water. We leefden tussen de padden, salamanders, gekke vliegende beestjes en 2 apen in een kooi. Dit zorgde af en toe voor veel geschreeuw haha. Na de drukke week hebben we lekker gerelaxt op het eiland. Het was super mooi weer dus we hebben in de zon gelegen en gezwommen in het stuwmeer tussen de visjes. Helaas scheen de zon zo fel dat we allemaal verbrand zijn.
Als je aan expeditie Robinson denkt, denk je natuurlijk ook aan vissen. We hebben onze eigen vishengel gemaakt. Van te voren hadden we visdraad en haakjes gekocht. Op het eiland moesten dus alleen nog maar takken en vissen gezocht worden. Dit was makkelijk te vinden. Maar om te vissen heb je natuurlijk eerst aas nodig. Er zwommen genoeg kleine visjes in het meer die we konden gebruiken als aas. Ze zwommen de hele tijd om ons heen dus we dachten dat we ze zo konden vangen, maar dit was makkelijker gezegd dan gedaan. Na een lange tijd proberen met een fles met chips, kwam iemand op het idee om een klamboe te gebruiken als net. Dit werkte beter. Het vissen kon beginnen. Ook dit verliep niet soepel. De vissen beten de aas er wel vanaf, maar hapte niet in de haak. Uiteindelijk hebben we in het hele weekend 2 vissen gevangen.
Als lunch hadden we rijst met kippenpoot en kousenband. De afwas hebben we in het meer gedaan. Erg speciaal om te doen. We zijn nog naar twee andere eilandjes gevaren om daar te vissen, ook dit leverde geen vis op. Maar natuurlijk waren we niet voor niks gegaan, want het uitzicht was prachtig. We hebben zelfs een regenboog gespot. Ik heb echt genoten, ik keek mijn ogen uit. En we hebben nog kunnen lachen om een domme blondjes actie van mij. Liezelot stond best ver in het water met haar vishengel. Ik liep naar haar toe met mijn tas om mijn schouder. Ik vond het al best glad en vroeg me af hoe ze daar was gekomen. Maar ik dacht: wat zij kan, kan ik ook. Dus ik liep verder het water in. Je kan het vast al raden….. bam daar lag ik. Mijn eerste reactie was mijn tas omhoog houden aangezien daar mijn fototoestel en de mobiel van Liezelot in zat. Geen nood, door mijn snelle reactievermogen waren ze gelukkig niet heel nat geworden.
Toen we terugkwamen, gingen er een aantal hout zoeken voor kampvuur en de rest ging koken (patat met kip en worst van de bbq). De Borgoe kon natuurlijk niet ontbreken. Het is altijd leuk om Surinamers drankspelletjes te leren. Ik had kaarten meegenomen, we kwamen op het idee om ze te leren ‘bussen’. Simpel uitgelegd krijg je dan steeds kaarten en moet je van tevoren zeggen wat het is. Het begint met: zwart of rood? En: welke soort? En het eindigt met: hoger of lager? Als je het fout hebt moet je een slok drinken. Bij iedere slok die gedronken moest worden, moesten de 3 Surinamers lachen. We hadden dus erg veel lol en plezier.
Daarna gingen we bij het kampvuur zitten. Natuurlijk konden gekke dansjes om het kampvuur en marshmallows niet ontbreken. We sloten de avond af met limbodansen, wat ondanks de drank nog best goed ging.
’s Nachts hebben we geslapen in hangmatten. Nouja… slapen kan ik het niet echt noemen. Het regende en waaide namelijk super hard. We lagen wel in een rieten hutje, maar deze was niet helemaal waterdicht. Dit was de eerste keer dat ik het koud heb gehad hier in Suriname. ’s Morgens was het nog steeds slecht weer, we zijn dus best lang in onze hangmat blijven liggen. Na het ontbijt ging ik afwassen. Daar stonden we dan met z’n drieën in de regen, zonder warm water en zonder afdrooghanddoek, af te wassen. Ik heb in mijn leven al super vaak afgewassen, maar nog nooit op zo’n vieze manier. Dit was echt geen pretje.
Met al onze spullen ingepakt in vuilniszakken (tegen de regen) vertrokken we weer met het bootje terug naar huis.
Ondanks het slechte weer zondag, hebben we een fantastisch weekend gehad. En om niet te vergeten; ik kan weer twee dingen afstrepen op mijn bucketlist ‘naar een onbewoond eiland’ en ‘overnachten in een hangmat’.